Wednesday 19 September 2007

روزه

آهای ملت غیور و همیشه در صحنه ایران
خدا قوت و نماز و روزه هاتون قبول
فقط تو رو خدا این مسواک و خمیر دندون لعنتی رو همیشه همراه داشته باشین . مخصوصا ًوقتی قراره در اماکن عمومی مثل آسانسور حضور پیدا کنید

خداحافظي

اولين پست رو روزي نوشتم كه با يه دوست جديد آشنا شدم و امروز كه دارم دومين پست رو مي نويسم ، روزيه كه با اون دوست خداحافظي كردم . هر چند نگه داشتن دوست از هر نوعش بهتر از حذف كردنشه ، ولي خوبه كه آدما اين حقيقت رو باور كنن كه اساساً هر نوع رابطه اي بايد شادي آفرين باشه و اگر قراره دوست شما نه تنها موجب شادي شما نشه بلكه فكرتونو هم مشغول نگه داره بهتره خيلي مودبانه ازش خداحافظي كنين و اين هيچ ربطي به خوب بودن يا بد بودن شما يا دوستتون نداره . پس بهتره نه خودتون و نه دوستتون رو مقصر ندونين . اين درس مهميه كه من تازه بش رسيدم و خيلي ارزشمنده
نتايج اخلاقي

از خداحافظي هاي معقول و به جا نترسين هر چند كه سخت باشه

سعي كنين تو دوستي با مرام باشين تا بعد از خداحافظي دچار عذاب وجدان نشين

بهتره آدرس وبلاگتونو به دوستان و آشنايان ندين تا هر چي دلتون خواست توش بنويسين