Monday 9 April 2012

دل نوشته1

چرا مرا به رويايي فرامي خواني كه حقيقت يافتني نيست
چرا شيريني لذتي را براي من مي خواهي كه دست يافتني نيست
چرا لحظاتي را از من طلب مي كني كه ماندني نيست
چرا مرا وسوسه آرامشي مي كني كه از من نيست
چرا مرا شيشه اي مي داني كه شكستني نيست و چرا شكستنم برايت خيالي نيست
تلخي حقيقت برايم گواراتر است از شيريني خيال
نمي خواهم به دروغهايت خو بگيرم
در آرزوي رهايي خواهم ماند

No comments: